Medjugorie

4-dniowy pobyt w bośniackim miejscu objawień przyniósł pokój.
Śródziemnomorski klimat, słońce i przyroda jak w pełni lata, serdeczność Chorwatów - nasze języki są tak podobne... Ale najbardziej działa łagodność JEJ słów, prostota przekazu, jakby stale zwracała się do swoich dzieci.
Łagodność Maryi dziwnie teraz (po powrocie) kontrastuje z jej stałym wezwaniem do modlitwy za świat, za nas samych. Jeszcze mam na policzku tamto słońce z Góry Objawień, ale wiem, że teraz nastał już czas pracy... nad sobą.

Poniższe przemyślenia pojawiły się w mojej głowie jeszcze w drodze powrotnej. Zainspirowała mnie rozmowa z Brendanem, emerytowanym strażakiem z N. Jorku, który do Medjugorie przyjeżdża stale od wielu lat. Spędziliśmy razem sporo czasu. Dał mi literaturę, opowiedział wiele historii.
Tekst brzmi może poważnie, nawet złowieszczo, ale ponad przywołanymi faktami jest Jej obecność, Jej prośba o modlitwę, o pokój, o nawrócenie, dla wszystkich.
I ta nadzieja jest silniejsza od lęku o przyszłość świata.

W końcu lat 60-ych Ameryka odczuwała zbliżające się przesilenie. Napięcie zimnej wojny osiągało swój szczyt. Koszty wojny wietnamskiej i budowy "Wielkiego Społeczeństwa" obciążały amerykański budżet do stopnia, w którym Stany Zjednoczone decydują się na krok o tyle desperacki, co nieobliczalny w następstwach: sprzeniewierzają się własnej Konstytucji uwalniając swoją walutę od parytetu złota. Prezydent Johnson dekretuje jeden z głównych etapów tego procesu dokumentem z dnia 24.06.1968 roku. To data znacząca. Dzień św. Jana Chrzciciela i początek objawień w Medjugorie, które rozpoczną się dokładnie za 13 lat, 24 czerwca 1981 roku. Do lat 60-ych Ameryka starała się utrzymać pokrycie dolara w kruszcu, co było tradycyjnym zabezpieczeniem gospodarki i hamulcem wobec pokusy druku "pustych" banknotów. Jednak pokusa dodruku brakującego pieniądza okazuje się silniejsza niż obawy o konsekwencje. Europa, której powojenna gospodarka uzależniona była od dolara - reaguje żądaniem zabezpieczeń. Nowy prezydent Nixon spełnia je tylko częściowo. Od tego momentu wszyscy już wiedzą, że dolar stał się fikcją, której nikt już nie kontroluje. Bezradnym milczeniem świat akceptuje fakt, że poza zwycięskim mocarstwem jakim są USA nikt nie zapewni waluty potrzebnej światowej gospodarce.

27 października 1969 roku to kolejna ważna data. Dzień narodzin internetu. Wobec realnego zagrożenia jądrowym atakiem wojskowi w Stanach szukają systemu dowodzenia odpornego na "wyeliminowanie centrali". Wpadają na pomysł sieci "rozproszonych węzłów", która da początek nowej erze: rozpoczyna się czas internetu.
Uwolniony dolar i globalna sieć - dwoje dzieci zimnej wojny - będą odtąd stopniowo poszerzać swoje władanie nad światem i nad człowiekiem. Pęknięta forma uwolniła niepohamowany i niezaspokojony głód konsumpcji i wzrostu gospodarczego, który odtąd stał się wiodącym paradygmatem ponowoczesnej cywilizacji. Liberalni ekonomiści powtarzają odtąd stale, że panaceum na problemy społeczne jest wzrost gospodarczy. Brak wzrostu to bezrobocie, nieznośna stagnacja na giełdach, drożejące kredyty. Wzrost jest jednak niemożliwy bez... rosnącej konsumpcji. Świat bezwolnie wchodzi więc coraz głębiej w spiralę rosnącego zadłużenia, które próbuje spłacać zaciągając kolejne kredyty i próbując tworzyć nowe teorie aby maskować fakt, którego ukryć już nie sposób: ludzka żądza posiadania - chciwość nakierowana na konsumpcję i emocje - raz uwolniona, może znaleźć kres tylko w ... globalnej katastrofie.
Czy tylko? To jest właśnie nadzieja Medjugorie.

Głosy obrońców "starego porządku" i tradycyjnych wartości (które są przeszkodą dla globalnego wzrostu i "postępu") traktowane są jako wsteczne i reakcyjne. Nawoływanie do hamowania konsumpcji, ograniczania potrzeb to już zamach na "nowoczesność". Nowy humanizm odchodzi od prymatu godności każdego ludzkiego życia i definiuje wolność jako prawo jednostki do pełnego i nieskrępowanego urzeczywistniania własnych pragnień i to od najmłodszych lat.
Dokąd zmierza świat?
Czy trzeba się lękać o przyszłość?
Proste przesłanie Medjugorie mówi, że jest nadzieja.
Trzeba zacząć od siebie. Od zaraz.